علائم زگیل تناسلی: چه بیماریهایی ممکن ست با زگیل تناسلی اشتباه شوند

زگیل تناسلی یکی از شایع‌ترین انواع بیماری‌های مقاربتی است. تقریباًهمه افرادی که از نظر جنسی فعال هستند (باشرکای جنسی متعدد رابطه جنسی داشته اند) حداقل یک بار در طول زندگی‌شان به ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) آلوده می‌شوند؛ ویروسی که عامل بروز زگیل تناسلی است. احتمال زگیل تناسلی در زنان بیشتر از مردان برآورد می شود ولی به علت در معرض دید نبودن،کمتر تشخیص داده می شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همان‌طور که از نامش پیداست، زگیل تناسلی پوست و مخاط تقریباً همیشه مرطوب ناحیه تناسلی را درگیر می کند. زگیل تناسلی می‌تواند ظاهری کوچک به رنگ پوست داشته باشد یا برجسته و شبیه  گل‌کلم به نظر بیاید. در بعضی موارد، زگیل‌ها به قدری کوچک هستند که به سادگی قابل مشاهده نیستند.

مثل زگیل‌هایی که در نواحی دیگر بدن ایجاد می‌شوند، زگیل تناسلی هم به واسطه آلودگی به ویروس HPV بروز می‌کند. بعضی از گونه‌های HPV، عامل ایجاد زگیل تناسلی و بعضی گونه‌های دیگر، عامل بروز سرطان هستند. واکسن‌هایی وجود دارند که می‌توانند از بدن در برابر بعضی از گونه‌های HPV محافظت کنند.

علائم زگیل تناسلی

در زنان، زگیل تناسلی ممکن است روی قسمت خارجی ناحیه تناسلی، دیواره واژن، بین ناحیه تناسلی و مقعد و همچنین دهانه رحم ایجاد شود. در مردان، زگیل تناسلی می‌تواند روی اندام تناسلی، کشاله ران یا مقعد شکل بگیرد. زگیل‌های تناسلی ممکن است روی لب‌ها، دهان، زبان یا داخل گلوی فردی که با پارتنر آلوده به ویروس، رابطه جنسی دهانی داشته نیز ظاهر شوند.

نشانه‌ها و علائم زگیل تناسلی عبارتند از:

توده‌های متورم کوچک، به رنگ پوست و گوشت اطراف ناحیه تناسلی چندین زگیل کنار هم که به شکل گل‌کلم هستند خارش یا ناراحتی در ناحیه تناسلی خونریزی هنگام برقراری رابطه جنسی

زگیل‌های تناسلی ممکن است به قدری کوچک باشند که با چشم غیرمسلح دیده نشوند. با این حال، گاهی امکان دارد که زگیل تناسلی پخش شود و شکل خوشه‌ای به خود بگیرد.

همه برآمدگی‌های پوستی در ناحیه تناسلی، زگیل تناسلی نیستند. عفونت‌ها و عوارض شایع پوستی دیگری وجود دارند که ممکن است شبیه زگیل باشند اما در واقع ضایعه دیگری هستند. اگر نشانه‌ها و علائمی دیدید که بر اساس آن فکر می‌کنید به زگیل تناسلی دچار شدید، حتماً به پزشک مراجعه کنید.

سایر علائم

زگیل‌ها معمولاً بدون درد هستند، اما در بعضی از افراد مکمن است خارش و تورم ایجاد کنند. اگر زگیل‌ها متورم شدند، امکان بروز خونریزی از مجرای ادرار، واژن یا مقعد وجود خواهد داشت.

مجرای ادراری، لوله‌ نازکی متصل به مثانه است و ادرار از داخل آن عبور می‌کند. زگیل‌های تناسلی ممکن است نزدیک یا داخل مجرای ادراری ایجاد شوند و در جریان عادی ادرار نیز اختلال ایجاد کنند.

با توجه به علائم اولیه زگیل تناسلی، باید به خاطر داشته باشید که این زگیل‌ها می‌توانند هفته‌ها تا ماه‌ها بعد از ورود عفونت در بدنتان ظاهر شوند. زنانی که به تازگی رابطه جنسی محافظت نشده داشته‌اند و نگران ابتلا به زگیل تناسلی هستند، باید به طور مداوم خود را معاینه کنند. همان‌طور که پیش از این گفتیم، همه برآمدگی‌های پوستی، نشانه وجود زگیل تناسلی نیست. این علائم ممکن اسن نشانه بیماری‌های دیگری باشند، مثل سفلیس، هموروئید یا شاید هم تگ پوستی یا حتی یک جوش ساده. اگر به زگیل تناسلی مشکوک هستید حتماً با پزشک خود  مشورت کنید.

زگیل تناسلی در مردان

در مردان، زگیل تناسلی ممکن است در اطراف ناحیه تناسلی، روی اندام تناسلی، روی بیضه‌ها و کشاله ران ظاهر شود. اگر رابطه جنسی محافظت نشده داشتید، باید این نواحی را به طور منظم چک کنید تا خیلی سریع متوجه ظهور هرگونه زگیل تناسلی شوید. مردان به اندازه زنان ممکن است حین رابطه جنسی، این بیماری را منتقل کنند اما در صورتی که خودشان به این ویروس آلوده شوند، اندکی کمتر از زنان در معرض خطر ظاهر شدن زگیل‌های تناسلی هستند.

زگیل تناسلی در زنان

نواحی شایع برای ظاهر شدن زگیل تناسلی در زنان، اطراف ناحیه تناسلی و کشاله ران است. در صورت آلوده شدن به ویروس مربوطه، زنان بیشتر از مردان در معرض بروز زگیل‌های تناسلی هستند.

علائم زگیل تناسلی چه وقت نمایان می‌شود؟

ویروس عامل زگیل تناسلی بعد از ورود به بدن، ممکن است تا مدت‌ها نهفته باقی بماند. علائم زگیل تناسلی معمولاً وقتی نمایان می‌شوند که سیستم ایمنی بدن شما ضعیف شده باشد. مثلاً به دلیل استرس و اضطراب، بعضی از بیماری ها یا داروها ومداخلات پزشکی. اگر قبلاً به زگیل تناسلی دچار شده باشید، باید همواره مراقب نشانه‌های عود آن باشید.

پس از رابطه جنسی با فرد آلوده شاید هفته‌ها، ماه‌ها و حتی سال‌ها طول بکشد تا علائم  زگیل تناسلی نمایان شود. به همین خاطر آگاهی از زمان دقیق آلوده شدن با ویروس HPV یا فردی که آن را به شما منتقل کرده بسیار دشوار است.

ممکن است به ویروس آلوده شوید و هرگز زگیل‌ها را نبینید؛ یعنی ویروس در بدن شماست اما علائمی ندارید. بعضی از افراد فقط یک بار شاهد ظاهر شدن زگیل‌های تناسلی هستند. بعضی دیگر بیش از یک بار (عود کننده).

اگر دچار زگیل تناسلی شوید، ممکن است فکر کنید که شریک زندگی‌تان به شما خیانت کرده، اما لزوماً این‌طور نیست. گاهی واقعاً به زمان زیادی نیاز است تا زگیل‌ها خود را نشان دهند. به همین خاطر ممکن است شما یا شریک زندگی‌تان مدت‌ها قبل به این ویروس آلوده شده باشید. گاهی هم ویروس، ماه‌ها یا سال‌ها در بدن زنده می‌ماند و خیلی بعدتر منجر به بروز زگیل تناسلی می‌شود.

اطلاعات جالب: ممکن است به نوعی از ویروس HPV آلوده باشید که عامل بروز زگیل است اما هرگز شاهد هیچ‌گونه علائمی نباشید، در عوض آن را به فرد دیگری منتقل کنید و در این شرایط، آنها دچار زگیل تناسلی شوند. بنابراین اطلاع از اینکه چه وقت به عامل بروز زگیل تناسلی مبتلا شده‌اید (و اینکه چه کسی آن را به شما منتقل کرده)، دشوار است. صحبت و مشورت با شریک جنسی، پزشک یا پرستار می‌تواند مفید باشد.

چه عوارض و بیماری‌های دیگری، علائم مشابهی با زگیل تناسلی دارند؟

زگیل تناسلی تنها عارضه‌ای نیست که ممکن است به نمایان شدن برآمدگی‌های پوستی در ناحیه تناسلی بیانجامد. سایر بیماری‌های مقاربتی مانند هرپس هم می‌توانند علائم مشابهی داشته باشند. همچنین ممکن است به عارضه‌ای غیرعفونی مثل کیست پوستی دچار شده باشید. برای اطلاع از اینکه چه عارضه‌ای باعث بروز علائم شده، باید با پزشک مشورت کنید- هر چه زودتر متوجه شوید که آیا به زگیل تناسلی مبتلا شده‌اید یا خیر، بهتر است. درمان زودهنگام از پخش شدن زگیل‌ها جلوگیری می‌کند. در صورت شناسایی زودهنگام، امکان از بین بردن زگیل‌ها با درمان موضعی وجود دارد اما وقتی پخش شوند، ممکن است برای از بین بردن آنها به جراحی نیاز داشته باشید.

زگیل در سایر نواحی بدن– زگیل روی ناحیه تناسلی و زگیل روی نواحی دیگر بدن (مثل دست و پا) در ظاهر بسیار شبیه به هم اما در باطن متفاوت هستند. وقتی ویروس HPV (پاپیلوم انسانی)، لایه خارجی پوست را درگیر کند، توده‌های پوستی ایجاد شده و هر نوع زگیلی ممکن است پدیدار شود.

آنها معمولاً به روش‌های معمول قابل انتقال نیستند– ویروس HPV به سایر بخش‌های بدن منتقل می‌شود اما عموماً در بخشی از بدن گسترش می‌یابد که دچار زخم یا ترک شده باشد. ‌ انواع مختلفی از ویروس HPV وجود دارد. انواعی که زگیل‌های معمول ایجاد می‌کنند با انواعی که باعث بروز زگیل تناسلی می‌شوند (گونه ۶ و ۱۱)، متفاوت هستند. با این حال، اگر به طور مثال اگر زگیل روی دست شما به واسطه نوعی از HPV ایجاد شده باشد که می‌تواند زگیل تناسلی هم ایجاد کند (گونه ۶ یا ۱۱)، در آن صورت تماس پوستی ممکن است باعث بروز زگیل تناسلی شود. زگیل‌های عادی در نواحی دیگر بدن، هرگز باعث بروز سرطان‌های خطرناک، مثل سرطان دهانه رحم نمی‌شوند.

منبع: الف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۰۵۵۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

علت افزایش آمار آبله‌ مرغان در ایران چیست؟

دبیر انجمن متخصصین بیماری‌های عفونی ایران می‌گوید: آبله‌مرغان، بیماری شایع کودکان است و به شدت مسری است. به طوری که اگر فرد سالم در تماس با یک بیمار مبتلا قرار گیرد، بیش از ۹۸ درصد احتمال دارد که مبتلا شود.

به گزارش مشرق، آبله‌مرغان، بیماری شایع کودکان است و با آن که بزرگسالان هم به آن مبتلا می‌شوند و اتفاقا عوارض و شدت بیماری در آنها بیشتر است، اما بیشترین شیوع آن در سنین ۵ تا ۱۰ سال است.

امسال موارد ابتلای کودکان به آبله‌مرغان در کشور چشمگیر به نظر می‌رسد که البته طبق گفته مسئولان، با این حال این آمار به آمار سال ۱۴۰۲ نمی‌رسد. میزان ابتلا به این بیماری در اوایل فصل بهار و اواخر فصل پاییز سال گذشته افزایش بسیار چشمگیری یافت. به طوری که یکی از بیمارستان‌های کشور اعلام کرد میزان مراجعه کودکان مبتلا به آبله‌مرغان نسبت به سال گذشته (سال ۱۴۰۱) افزایش ۷ برابری داشته است.

به گفته متخصصان، افزایش ناگهانی موارد ابتلا از پارسال تا کنون، دو دلیل بسیار مهم دارد؛ اول این که پاندمی کرونا به پایان رسیده و دیگر این که بیشترین شیوع این بیماری در فصل بهار است.

۲ دلیل مهمِ افزایش آمار آبله‌مرغان در کشور

دکتر آمیتیس رمضانی، متخصص بیماری‌های عفونی و دبیر انجمن متخصصین بیماری‌های عفونی ایران در این رابطه می‌گوید: بیشترین شیوع آبله‌مرغان در اواخر زمستان و اوایل فصل بهار است و همیشه همین طور بوده است. اما دلیل افزایش چشمگیر آمار این بیماری از سال گذشته تا کنون این است که در دوران پاندمی کرونا، ارتباط و تماس کودکان کاهش پیدا کرده بود و میزان ابتلا به آبله‌مرغان هم در سال‌های کرونا کاهش یافت. سال ۱۴۰۲ ارتباط کودکان به دلیل بازگشت به زندگی عادی افزایش یافت و به همین دلیل، میزان ابتلا به آبله‌مرغان نسبت به سال‌های گذشته افزایش بیشتری پیدا کرد.

این متخصص بیماری‌های عفونی ادامه می‌دهد: قبل از پاندمی کرونا کودکان مدام در محیط مدرسه و مهدکودک حضور داشتند و با انواع و اقسام ویروس‌های تنفسی و ویروس‌هایی مثل آبله‌مرغان در تماس بودند. به همین دلیل همیشه حتی به شکل خفیف مبتلا می‌شدند و همین باعث می‌شد که سطح ایمنی‌شان تا حدی حفظ شود. اما در دوره کرونا چون بچه‌ها بیشتر در خانه بودند و کلاس‌ها آنلاین برگزار می‌شود، تماس‌شان با ویروس‌ها کم شد. الان که دوباره تماس‌ها شروع شده، طبعا دوباره افزایش موارد ابتلا به عفونت‌ها را داریم.

به گفته رمضانی، این موضوع فقط هم مختص آبله‌مرغان نیست. بعد کرونا موارد ابتلا به ویروس پنوموکوک هم بیشتر شد و یک پیک داشتیم. همچنین مواردی از طغیان سرخک را داشتیم. با این که کشور ما در مرحله حذف بیماری سرخک بود. دلیلش هم این است که در دوره کرونا خیلی از والدین از ترس ابتلای کودکان‌شان به کرونا، آنها را برای تزریق واکسن نمی‌آوردند. به همین دلیل هم در ایران و هم در سایر کشورها مواردی از طغیان سرخک داشته‌ایم. کلا الگوی بیماری‌ها به خصوص ویروس‌های عفونی و باکتریایی بعد از دوره کرونا تغییر کرد و موارد ابتلا به آن بیشتر شد.

بزرگسالان مبتلا نمی‌شوند؟

ویروس آبله‌مرغان، بیماری شایع بین کودکان و به شدت مسری است و به گفته رمضانی، فردی که تاکنون مبتلا نشده، اگر در تماس با یک بیمار مبتلا قرار گیرد، نزدیک به ۱۰۰ درصد احتمال دارد که مبتلا شود. حتی اگر در سنین بالا باشد.

دبیر انجمن متخصصین بیماری‌های عفونی ایران تاکید می‌کند: هر قدر در سن پایین‌تر مبتلا شویم، بهتر است. چون عوارض و شدت آبله‌مرغان در کودکان کمتر است و در بزرگسالان عوارض و شدت بیشتری دارد.

آبله‌مرغان چه علائمی دارد؟

رمضانی با بیان این که آبله‌مرغان، یک بیماری ویروسی است و طبیعتا علائم مشترک زیادی با بیماری‌های ویروسی دیگر دارد و به همین دلیل خیلی اوقات، افراد این بیماری را با بیماری‌های مشابه آن اشتباه می‌گیرند، می‌گوید: آبله‌مرغان در ابتدا یک سری علائم عمومی دارد که ممکن است با همه عفونت‌های ویروسی دیگر اشتباه گرفته شود. علائمی مثل بدن‌درد، تب، سردرد و شکم‌درد. این بیماری همچنین به دلیل داشتن علائمی مثل سرفه و عطسه، گاهی با سرماخوردگی هم اشتباه گرفته می‌شود. اما بعد از گذشت دو سه روز از علائم عمومی، کم‌کم بروز بثورات پوستی یا ضایعات پوستی در فرد شروع می‌شود.

این پزشک متخصص بیماری‌های عفونی ادامه می‌دهد: حتی ضایعات پوستی هم ممکن است فرد را به اشتباه بیندازد. چون سرخک هم یکی از علائمش ضایعات پوستی است. البته الگوی انتشار ضایعات پوستی آبله‌مرغان کمک می‌کند که آن را از سایر بیماری‌های با علائم تب و ضایعات پوستی تشخیص دهیم.

دبیر انجمن متخصصین بیماری‌های عفونی ایران می‌گوید: الگوی انتشار ضایعات پوستی در آبله‌مرغان که به شکل دانه‌های کوچک قرمز هستند، از تن فرد شروع می‌شود. بعد به پشت می‌رسد و بعد تدریجا صورت و بقیه بدن را فرا می‌گیرد. این ضایعات به‌تدریج تغییر شکل می‌دهند و تبدیل به تاول‌های کوچک می‌شوند. بعد زخم می‌شوند، بعد خشک می‌شوند و بعد می‌افتند. درضمن تا زمانی که آن زخم‌ها خشک شوند و کامل بیفتند، این بیماری مسری است و می‌تواند بقیه را هم مبتلا کند.

دوره بیماری چقدر طول می‌کشد؟

ویروس آبله‌مرغان یک دوره کمون دارد؛ یعنی دوره‌ای که فرد با بیمارِ مبتلا تماس داشته ولی هنوز علائمی در او بروز نکرده است. این دوره ۱۰ تا ۲۱ روز طول می‌کشد. یعنی بین ۱۰ تا ۲۱ روز طول می‌کشد تا اولین علامت آبله‌مرغان در فرد ظاهر شود. بعد از بروز تمام علائم معمولا ۱۰ روز طول می‌کشد تا دوره بیماری تمام شود.

به گفته رمضانی، فرد معمولا یک بار به آبله‌مرغان مبتلا می‌شود و ابتلای دوباره در یک نفر رخ نمی‌دهد. البته در موارد نادری ممکن است برخی افراد به شکل خفیف مبتلا شوند اما بیماری در این افراد علائم بالینی ندارد. تاکید می‌کنم در موارد نادر، چون احتمال ابتلای مجدد بسیار پایین است.

این متخصص بیماری‌های عفونی در پاسخ به این سؤال که آیا کودکان زیر ۵ سال به این ویروس مبتلا می‌شوند یا نه، می‌گوید: هر فردی که در تماس با فرد آلوده باشد، مبتلا می‌شود. حتی کودکان زیر ۵ سال. البته به جز کودکان زیر ۶ ماه که ایمنی‌شان را از مادر می‌گیرند

راه‌های انتقال ویروس

ویروس آبله‌مرغان از دو طریق تماس مستقیم با ضایعات پوستی فرد آلوده و از طریق ترشحات بینی فرد بیمار منتقل می‌شود. به گفته رمضانی، این بیماری درمان اختصاصی ندارد اما در صورت ابتلا بهتر است که فرد به پزشک مراجعه کند. چون اولا کودکان زیر ۵ سال معمولا دچار تب بالا می‌شوند و دوم این که همان طور که گفتم، تشخیص این بیماری از ویروس‌های دیگر سخت و نیاز است که حتما پزشک بیمار را ببیند و تشخیص درست دهد.

این پزشک چند توصیه درباره افراد مبتلا می‌کند و می‌گوید: کودکان مبتلا به آبله‌مرغان باید روزی یک بار دوش با آب ولرم بگیرند تا زخم‌شان عفونت نکند. چون ضایعات پوستی خارش زیادی دارند و گاهی کودک آن را می‌خاراند و دوش گرفتن کمک می‌کند تا زخم‌ها عفونت نکند. درضمن ناخن‌های کودک باید کاملا کوتاه باشند. همچنین کودک تا زمانی که علائم دارد، اصلا نباید در فضای عمومی حضور پید کند. نه در مدرسه و نه درمهدکودک و جاهای دیگر. چون در صورت حضور فرد مبتلا در یک مکان عمومی، تا بیشتر از ۹۸ درصد احتمالا ابتلا وجود دارد. حتی اگر تماس در فاصله زمانی کوتاهی اتفاق بیفتد.

آبله‌مرغان درمان اختصاصی ندارد اما ...

رمضانی درباره درمان ویروس آبله‌مرغان هم توضیح می‌دهد: این ویروس درمان اختصاصی ندارد و فقط برای گروه‌های خاص، زنان باردار و بیماران نقص ایمنی درمان اختصاصی دارد. مصرف آنتی‌هیستامین و خانواده آن در کاهش علائم بیماری کمک‌کننده است. همچنین اگر کودک تب دارد، استامینوفن باید مصرف شود. مصرف ایبوپروفن برای کودک توصیه نمی‌شود. کودک با مصرف همین داروها، استراحت کردن، کمک کردن به آرام شدن کودک به خاطر خارش زخم‌ها کمک می‌کند تا دوره بیماری به پایان برسد.

به گفته این متخصص بیماری‌های عفونی، در موارد نادری بیماری در فرد شدید می‌شود و درگیری ریه یا درگیری مغزی پیدا می‌کند اما بسیار نادر است و در کودکان هم کم پیش می‌آید.

زونا همان آبله‌مرغان است؟

رمضانی در پاسخ به این سؤال که آیا صحت دارد بیماری زونا شکل دیگری از آبله‌مرغان است، بیان می‌کند: بله، زونا شکل تغییریافته آبله‌مرغان است. درواقع ویروس آبله‌مرغان این خاصیت را دارد که سال‌ها داخل بدن و در یک سری غدد لنفاوی و ... به صورت نهفته باقی بماند. یعنی ویروس دیگر هیچ علائمی ندارد اما کاملا از بدن پاک نمی‌شود و نهفته در بدن فرد باقی می‌ماند. تا این که عاملی مثل استرس، افزایش سن یا تضعیف سیستم ایمنی باعث فعال شدن آن ویروس می‌شود و این بار علائم بالینی آن شبیه آبله نیست و به آن زونا می‌گوییم.

این متخصص بیماری‌های عفونی با اشاره به این که زونا، بیماریِ دوره بزرگسالی است و معمولا در سنین سالمندی مبتلا می‌کند، می‌گوید: ضایعات پوستی زونا کاملا متفاوت از ضایعات پوستی آبله‌مرغان است. زونا نوع چشمی دارد که چشم‌ها را درگیر می‌کند، زونای صورت داریم، زونای پشت و بالاتنه داریم. هر یک از اینها دردهای عصبی بسیار شدید و آزاردهنده‌ای دارند.

منبع:همشهری‌آنلاین