hpv چیست؟ hpv چه علائم و نشانه هایی دارد؟ +عکس
تاریخ انتشار: ۸ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۸۵۸۳۴۰
ویروس پاپیلوم انسانی یا HPV (به انگلیسی: Human Papillomavirus) ویروسی است که بیشتر از همه در زمان آمیزش جنسی و از طریق تماس مستقیم بین پوست افراد انتقال مییابد. بیش از ۱۰۰ نوع یا سوش مختلف از HPV وجود دارد. اکثر مردان و زنانی که دچار این عفونت هستند از این موضوع بیاطلاع میباشند، زیرا در بدن آنها علائم یا مشکلات بهداشتی ایجاد نمیشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تقریباً ۶۰ نوع اچپیوی این قابلیت را دارند که باعث ایجاد زگیلهای معمولی بشوند، که این زگیلها در برخی از نواحی بدن مانند دست و پا بهوجود میآیند. تقریباً ۴۰ نوع از این ویروسها را اچپیویهای «نوع تناسلی» مینامند که ممکن است موجب زگیل تناسلی شوند. این ویروسها به هنگام تماس اندامهای تناسلی، معمولاً در طول آمیزش جنسی از راه مهبل یا مقعد، از شخصی به شخص دیگر پخش میشوند. این ویروس میتواند از راه آمیزش جنسی از راه دهان هم منتقل شود. اچپیوی رایجترین عامل بیماری است که از طریق آمیزش جنسی انتقال مییابد.
انواع تناسلی اچپیوی میتوانند ناحیه تناسلی زنان، از جمله فرج (بخش بیرونی مهبل)، آستر مهبل، و گردن رحم (قسمت پایینی و باریک رحم زن)، و همچنین ناحیه تناسلی مردان، از جمله آلت تناسلی مردانه، را آلوده کنند. هم در زنان و هم در مردان، اچپیویهای تناسلی میتوانند مقعد و برخی از نواحی سر و گردن را آلوده سازند. گاهی اوقات نژادهای «کمخطر» اچپیویهای تناسلی، از همه بیشتر HPV – ۶ و HPV – ۱۱، میتوانند باعث شوند زگیلها یا ضایعات تناسلی بر روی یا در اطراف این مکانها به وجود آید. اندازه، شکل، و تعداد این تودهها ممکن است متغیر باشد، و این تودهها بهندرت به سرطان منتهی میشوند.
سرطانهای مرتبط با اچپیوی
احتمال ایجاد سرطان توسط برخی از انواع HPV تناسلی بیشتر است، و این انواع را HPVهای «پرخطر» مینامند. معمولاً دستگاه ایمنی زن یا مرد آلوده به اچپیوی کمخطر یا پرخطر از شر این عفونت خلاص میشود و ویروس صدمهای وارد نمیکند. اما در برخی از افراد عفونتی دائمی (ماندگار) بهوجود میآید که بهکندی، اغلب در طول چندین سال، باعث ایجاد تغییراتی در سلولهای طبیعی میشود که امکان دارد این تغییرات به ایجاد ضایعات پیش سرطانی یا سرطان منتهی شود.
سرطانهای مرتبط با HPV شامل موارد زیر است:
نئوپلازیهای گردن رحم
اصولاً، تمام سرطانهای گردن رحم در اثر عفونت HPV ایجاد میشود. اینکه آیا زنی که به HPV آلودهاست دچار سرطان گردن رحم خواهد شد به تعدادی از عوامل، از جمله نوع HPV، بستگی دارد. از بین سرطانهای گردن رحم مرتبط با HPV، تقریباً ۷۰٪ توسط دو نژاد HPV – ۱۶ و HPV – ۱۸ ایجاد میشوند. در زنانی که به HPV آلوده هستند، امکان دارد کشیدن سیگار خطر سرطان گردن رحم را افزایش دهد. گرچه تقریباً تمام سرطانهای گردن رحم توسط HPV ایجاد میشود، به یاد داشتن این نکته اهمیت دارد که اکثر عفونتهای HPV تناسلی باعث ایجاد سرطان نمیشوند.
سرطان دهانویروس اچپیوی میتواند در زنان و در مردان باعث ایجاد سرطان دهان (سرطان دهان و زبان) و سرطان حلق دهانی (حلق دهان یا قسمت میانی گلو که از لوزهها تا نوک حنجره ادامه دارد) بشود. این سرطانهای مرتبط با HPV پیوسته در مردان افزایش مییابد. در واقع، بر طبق یافتههای مطالعهای که اخیراً صورت گرفتهاست، اینک ویروس HPV به اندازه استعمال دخانیات و مصرف مشروبات الکلی باعث ایجاد سرطانهای قسمت بالایی گلو میشود. شاید تغییر در رفتار جنسی، از جمله افزایش در آمیزش جنسی از راه دهان، یکی از دلایل این افزایش باشد.
سرطانهای دیگرویروس اچ.پی. وی با سرطانهایی که شیوع کمتری دارند هم مرتبط میباشد. تقریباً نیمی از موارد سرطان فرج با HPV ارتباط دارد. انواعی از HPV که باعث ایجاد سرطان گردن رحم میشوند با سرطان مقعد هم مرتبط میباشند. انواع پرخطر HPV با سرطان مهبل و سرطان آلت تناسلی مردانه هم ارتباط دارند.
آزمون DNA ویروس پاپیلوم انسانیتستی آزمایشگاهی که در آن سلولهایی را با خراش دادن گردن رحم تهیه میکنند و آنها را از نظر حضور DNA ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) بررسی مینمایند. امکان دارد این ویروس باعث تشکیل تودههای (Growths) بافتی غیرطبیعی (بهعنوان مثال زگیل) شود و تغییرات دیگری را در سلولها ایجاد نماید. ممکن است آلودگی دراز مدت به تیپهای خاصی از ویروس پاپیلوم انسانی باعث ایجاد سرطان گردن رحم شود. امکان دارد ویروس HPV در انواع دیگر سرطان (مانند سرطانهای مقعد، مهبل، فرج، آلت جنسی مردانه، و حلق دهانی) هم نقشی ایفا کند. این آزمایش میتوان همراه آزمایش پاپ اسمیر انجام شود.
درمان HPVدرمانی برای HPV وجود ندارد. اما اکثر عفونتهای HPV در واقع به مرور زمان برطرف میشوند یا به اندازهای ضعیف میشوند که بر بدن تأثیری نمیگذارند. عفونتی که فعال نمیباشد ممکن است، به هنگامیکه دستگاه ایمنی شخص به دلیل درمان بیماریهای دیگر مانند سرطان ضعیف میشود، به صورت فعال درآید.
مشکلات بهداشتی که توسط HPV ایجاد میشود را میتوان درمان نمود. زگیل و ضایعات پیش سرطانی را میتوان از طریق درمان انجمادی (منجمد کردن یا Cryotherapy)؛ از راه برداشتن با حلقه الکتریکی (LEEP یا Loop Electrosurgical Excision Procedure)، که در آن از جریان برق برای برداشتن بافتهای غیرطبیعی استفاده میکنند؛ یا با عمل جراحی برداشت. داروهای موضعی (مانند کرمهایی که مستقیماً روی پوست مالیده میشوند) را هم میتوان برای درمان زگیلهای تناسلی تجویز نمود. اما برطرف کردن زگیلهای تناسلی به این معنی نمیباشد که شخص دیگر بهHPV آلوده نیست. امکان دارد زگیلها بعداً برگشت کنند، زیرا ممکن است ویروس هنوز در سلولها زنده مانده باشد. شخص آلوده به HPV که هیچ زگیل آشکاری نداشته باشد هم میتواند شریک جنسی خود را به این ویروس آلوده سازد.
راهبردهای پیشگیریراههایی برای کم کردن خطر آلوده شدن به HPV وجود دارد، از جمله واکسینه شدن با واکسن HPV. محدود نمودن تعداد کسانی که شخص با آنها رابطه جنسی دارد راه دیگری برای کاهش دادن خطر است، زیرا داشتن رابطه جنسی با تعداد زیادی از افراد خطر آلوده شدن به عفونت HPV را افزایش میدهد. استفاده ازکاندوم نمیتواند در طول آمیزش جنسی بهطور کامل از شخص در برابر HPV محافظت نماید.
سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) دو واکسن به نامهای گارداسیل و سرواریکس را تأیید نمودهاست که در پیشگیری از آلوده شدن به HPV مفید هستند. گارداسیل به جلوگیری از آلوده شدن به دوHPV کمک میکند که میدانیم باعث ایجاد اکثر موارد سرطان گردن رحم و ضایعات پیش سرطانی در گردن رحم میشوند. این واکسن از آلوده شدن به دو HPV کمخطر هم جلوگیری میکند، که میدانیم این دو HPV عامل ایجاد ۹۰٪ از موارد زگیلهای جنسی میباشند. گارداسیل برای پیشگیری سرطانهای گردن رحم، مهبل، و فرج در دختران و زنان ۹ تا ۲۶ ساله؛ و همچنین برای پیشگیری از سرطان مقعد در زنان و مردان و زگیلهای تناسلی در پسران و مردانی که در همان دامنه سنی قرار دارند تأیید شدهاست. ضمناً، سرواریکس برای پیشگیری از سرطان گردن رحم در دختران و زنان ۱۰ تا ۲۵ ساله تأیید شدهاست.
چون واکسن تنها میتواند از عفونت پیشگیری کند، و قادر نیست عفونت موجود را درمان نماید، واکسیناسیون افراد باید پیش از آغاز فعالیت جنسی آنها صورت گیرد. افرادی که قبلاً از نظر جنسی فعال شده و شاید به HPV آلوده شده باشند، باید با پزشک خود مشورت نمایند. امکان دارد این واکسن از آنها در برابر سویههایی از HPV محافظت کند که به آنها آلوده نیستند.
زنان باید، علاوه بر استفاده از این واکسن، با انجام پاپ اسمیر از خود محافظت نمایند، که پاپ اسمیر رایجترین تست برای کمک به ردیابی سرطان گردن رحم است. با انجام پاپ اسمیر میتوان سلولهای پیش سرطانی را پیدا نمود و آنها را پیش از تبدیل شدن به سلولهای سرطانی از بدن خارج کرد. محققان دریافتهاند که با ادغام نمودن پاپ اسمیر و تستی که برای ردیابی HPV در زنان طراحی شدهاست میتوان دقیقترین نتایج را بهدستآورد. لازم است زنان دربارهٔ انجام پاپ اسمیر، و احتمالاً انجام تست HPV، با پزشکان خود مشورت نمایند.
پرسش و پاسخ های مهم درباره HPVدر گفتوگو با دکتر محمدرضا صفرینژاد، جراح و متخصص بیماریهای کلیه و مجاری ادرار، پرسش های مرتبط با این بیماری واگیردار را مطرح کردیم که پیش روی شماست.
اگر یکی از زوجها زگیل تناسلی داشته باشد، آیا میتوان از ابتلای زوج دیگر جلوگیری کرد؟
ابتلای همسر بعد از برقراری رابطه زناشویی تقریبا قطعی است. خطر انتقال این ویروس در هر رابطه زناشویی حدود ۷۰ درصد است و پس از چند بار رابطه زناشویی، زوج مقابل گرفتار میشود. استفاده از کاندوم از انتقال این بیماری جلوگیری نمیکند، چون ویروسها پخش هستند.
آیا استفاده از واکسن، خطر ابتلا به زگیل تناسلی را از بین میبرد؟
واکسن در جلوگیری از ابتلا به زگیل تناسلی موقعی موثر است که شرایط زیر فراهم باشد:
– عامل ایجاد بیماری یکی از انواع ۶، ۱۱، ۱۶، یا ۱۸ باشد. حدود صد نوع ویروس HPV میتوانند سبب ایجاد زگیل تناسلی شوند. واکسن میتواند فقط از چهار نوع فوق پیشگیری کند.
– واکسیناسیون در سن مناسب صورت بگیرد. بهترین موعد تاثیر واکسن زیر بیست و شش سالگی است.
– دوره تزریق واکسن (سه دوز) کامل شده باشد.
آیا این بیماری فقط از طریق مقاربت منتقل می شود؟
خیر. هر گونه تماس جلدی با ناحیه تناسلی ممکن است سبب انتقال یا ابتلا به این بیماری شود. بسیار دیده میشود که یکی از طرفین در دوران نامزدی و قبل از اینکه عمل نزدیکی صورت گیرد به این بیماری مبتلا میشود.
اگر هر دو زوج مبتلا به زگیل تناسلی باشند، میتوانند بدون مشکلازدواج کنند؟
همانطور که ذکر شد، ویروس زگیل تناسلی یا همان HPV حدود یکصد نوع دارد. این ویروسها به سه دسته کمخطر، با خطر متوسط و پرخطر تقسیم میشوند. ممکن است یکی از زوجها دارای ویروس کمخطر مثلا نوع ۶ باشد و زوج دیگر دارای نوع پرخطر مثلا نوع ۱۸ باشد. این دو زوج ویروسها را به همدیگر منتقل میکنند و هر دو در نهایت دارای انواع ۶ و ۱۸ خواهند بود. خطر سرطان دهانه رحم در خانمهایی که دارای نوع ۱۸ این ویروس هستند، ۲۰۰ برابر خانمهای سالم است.
اگر بعد از آزمایش مشخص شد یکی از زوجین ویروس کم خطر HPV است. آیا احتمال وجود نوع پرخطر در وی منتفی است؟
ممکن است او دارای انواع پرخطر این ویروس هم باشد؛ ولی به دو دلیل زیر آزمایش منفی باشد:
– هنوز تعداد ویروس آنقدر زیاد نشده است که آزمایش نشان دهد؛ ولی در بدن بیمار وجود دارد.
– اشتباه آزمایشگاهی وجود دارد.
فردی از نظر وجود زگیل تناسلی آزمایش داده و جواب آزمایش منفی است، آیا او قطعا مبتلا به زگیل تناسلی نیست؟
به دو دلیلی که ذکر شد، فرد ممکن است مبتلا به ویروس HPV باشد، ولی آزمایش منفی باشد. بهترین دلیل بر عدم ابتلا به زگیل تناسلی نداشتن رابطه جنسی خارج از ازدواج حتی از نوع تماس پوستی در گذشته است.
کسی که هیچ نوع ضایعهای در ناحیه تناسلی ندارد آیا امکان دارد مبتلا به زگیل تناسلی باشد؟
همه افراد مبتلا به ویروس زگیل تناسلی دچار زگیل در ناحیه تناسلی نیستند، ولی ممکن است حامل ویروس باشند.
فردی که زگیل در ناحیه تناسلی دارد، اگر این زگیلها را از بین ببرد، آیا باز هم امکان ابتلا وجود دارد؟
وجود زگیل به خودی خود اهمیت چندانی ندارد. این ویروس داخل خون افراد مبتلاست و اگر هم تمامی زگیلها را از بین ببرند، باز خطر انتقال و ابتلا وجود دارد.
آیا دارویی وجود دارد که این ویروس را به طور قطعی از بین ببرد؟
متاسفانه تاکنون دارویی برای این ویروس کشف نشده است.
فردی که ده سال قبل مبتلا به زگیل بوده و آنها را سوزانده است و اکنون هیچ ضایعهای ندارد و بعد از آن نیز عود نکرده است، آیا بهطور قطعی سالم است؟
ممکن است ویروس هنوز در خون وی باقی و فعال باشد.نبود ضایعه دلیل بر نبود بیماری نیست.
زن و شوهری در موقع ازدواج هیچگونه زگیل پوستی نداشتند، ولی اکنون هر دو مبتلا به زگیل تناسلی هستند . عامل ایجاد این بیماری کدامیک از زوجهاست؟
عامل ایجاد آن زوجی است که دارای رابطه جنسی خارج از ازدواج بوده است. اگر هر دو دارای رابطه جنسی خارج از ازدواج بودند، عامل آن ویروسی است که از قبل در بدن بوده، یا ویروس جدیدی است که از همسر سرایت کرده است.
چگونه میتوان از عدم ابتلای فرد پیش از ازدواج به بیماری زگیل تناسلی اطمینان حاصل کرد؟
این ویروس را میتوان با آزمایشی که در یک آزمایشگاه معتبر انجام میشود، تشخیص داد. دقت تشخیصی ۹۰ درصد است. ولی همانطور که گفته شد، آزمایش ممکن است جواب کاذب داشته باشد.
اگر فردی که دارای ویروس HPV و زگیل تناسلی است، لازم است هنگام ازدواج از نظر سایر بیماریهای آمیزشی نیز چک شود؟
احتمال وجود سایر بیماریهای آمیزشی، بخصوص هپاتیت و HIV، در مبتلایان به HPV بیشتر از جمعیت عادی است. بنابراین باید از نظر این دو بیماری نیز چک شوند.
آیا خانمی که زگـــیل تناسلی دارد، میتواند باردارشود؟
قدرت باروری مرد و زن رابطهای با وجود یا فقدان زگیل تناسلی ندارد.
آیا ممکن است خطری جنین او را تهدید کند؟
ویروس HPV، برخلاف ویروس HIV، نمیتواند از جفت عبور کند. بنابراین جنین داخل رحم به این ویروس مبتلا نمیشود.
خانمی که به زگیل تناسلی مبتلاست، در زمان زایمان به چه تمهیداتی نیاز دارد؟
اگر موقع زایمان زگیل تناسلی وجود داشته باشد، باید زایمان به روش سزارین انجام شود. ولی برای اطمینان خاطر، خانمهای مبتلا به ویروس HPV، چه زگیل تناسلی داشته باشند و چه نداشته باشند، بهتر است سزارین کنند. چون هنگام عبور جنین از کانال زایمان خطر ابتلای وی وجود دارد که گاه عوارض بسیار خطرناکی دارد.
ساتین
منبع: ساتین
کلیدواژه: HPV چیست بیماری های آمیزشی بیماری های جنسی درمان بیماری HPV درمان زگیل تناسلی علائم hpv مجله سلامت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت saten.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساتین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۸۵۸۳۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۲ دلیل مهمِ افزایش آمار آبله مرغان در ایران/ کدام کودکان آبله مرغان نمیگیرند؟
به گزارش خبرآنلاین، دبیر انجمن متخصصین بیماریهای عفونی ایران میگوید: آبلهمرغان، بیماری شایع کودکان است و به شدت مسری است. به طوری که اگر فرد سالم در تماس با یک بیمار مبتلا قرار گیرد، بیش از ۹۸ درصد احتمال دارد که مبتلا شود.
آبله مرغان، بیماری شایع کودکان است و با آن که بزرگسالان هم به آن مبتلا میشوند و اتفاقا عوارض و شدت بیماری در آنها بیشتر است، اما بیشترین شیوع آن در سنین ۵ تا ۱۰ سال است. امسال موارد ابتلای کودکان به آبلهمرغان در کشور چشمگیر به نظر میرسد که البته طبق گفته مسئولان، با این حال این آمار به آمار سال ۱۴۰۲ نمیرسد. میزان ابتلا به این بیماری در اوایل فصل بهار و اواخر فصل پاییز سال گذشته افزایش بسیار چشمگیری یافت. به طوری که یکی از بیمارستانهای کشور اعلام کرد میزان مراجعه کودکان مبتلا به آبلهمرغان نسبت به سال گذشته (سال ۱۴۰۱) افزایش ۷ برابری داشته است. به گفته متخصصان، افزایش ناگهانی موارد ابتلا از پارسال تا کنون، دو دلیل بسیار مهم دارد؛ اول این که پاندمی کرونا به پایان رسیده و دیگر این که بیشترین شیوع این بیماری در فصل بهار است.
۲ دلیل مهمِ افزایش آمار آبلهمرغان در کشور
دکتر آمیتیس رمضانی، متخصص بیماریهای عفونی و دبیر انجمن متخصصین بیماریهای عفونی ایران در این رابطه به همشهری آنلاین میگوید: بیشترین شیوع آبلهمرغان در اواخر زمستان و اوایل فصل بهار است و همیشه همین طور بوده است. اما دلیل افزایش چشمگیر آمار این بیماری از سال گذشته تا کنون این است که در دوران پاندمی کرونا، ارتباط و تماس کودکان کاهش پیدا کرده بود و میزان ابتلا به آبلهمرغان هم در سالهای کرونا کاهش یافت. سال ۱۴۰۲ ارتباط کودکان به دلیل بازگشت به زندگی عادی افزایش یافت و به همین دلیل، میزان ابتلا به آبلهمرغان نسبت به سالهای گذشته افزایش بیشتری پیدا کرد.
این متخصص بیماریهای عفونی ادامه میدهد: قبل از پاندمی کرونا کودکان مدام در محیط مدرسه و مهدکودک حضور داشتند و با انواع و اقسام ویروسهای تنفسی و ویروسهایی مثل آبلهمرغان در تماس بودند. به همین دلیل همیشه حتی به شکل خفیف مبتلا میشدند و همین باعث میشد که سطح ایمنیشان تا حدی حفظ شود. اما در دوره کرونا چون بچهها بیشتر در خانه بودند و کلاسها آنلاین برگزار میشود، تماسشان با ویروسها کم شد. الان که دوباره تماسها شروع شده، طبعا دوباره افزایش موارد ابتلا به عفونتها را داریم.
به گفته رمضانی، این موضوع فقط هم مختص آبلهمرغان نیست. بعد کرونا موارد ابتلا به ویروس پنوموکوک هم بیشتر شد و یک پیک داشتیم. همچنین مواردی از طغیان سرخک را داشتیم. با این که کشور ما در مرحله حذف بیماری سرخک بود. دلیلش هم این است که در دوره کرونا خیلی از والدین از ترس ابتلای کودکانشان به کرونا، آنها را برای تزریق واکسن نمیآوردند. به همین دلیل هم در ایران و هم در سایر کشورها مواردی از طغیان سرخک داشتهایم. کلا الگوی بیماریها به خصوص ویروسهای عفونی و باکتریایی بعد از دوره کرونا تغییر کرد و موارد ابتلا به آن بیشتر شد.
بزرگسالان مبتلا نمیشوند؟
ویروس آبلهمرغان، بیماری شایع بین کودکان و به شدت مسری است و به گفته رمضانی، فردی که تاکنون مبتلا نشده، اگر در تماس با یک بیمار مبتلا قرار گیرد، نزدیک به ۱۰۰ درصد احتمال دارد که مبتلا شود. حتی اگر در سنین بالا باشد.
دبیر انجمن متخصصین بیماریهای عفونی ایران تاکید میکند: هر قدر در سن پایینتر مبتلا شویم، بهتر است. چون عوارض و شدت آبلهمرغان در کودکان کمتر است و در بزرگسالان عوارض و شدت بیشتری دارد.
آبلهمرغان چه علائمی دارد؟
رمضانی با بیان این که آبلهمرغان، یک بیماری ویروسی است و طبیعتا علائم مشترک زیادی با بیماریهای ویروسی دیگر دارد و به همین دلیل خیلی اوقات، افراد این بیماری را با بیماریهای مشابه آن اشتباه میگیرند، میگوید: آبلهمرغان در ابتدا یک سری علائم عمومی دارد که ممکن است با همه عفونتهای ویروسی دیگر اشتباه گرفته شود. علائمی مثل بدندرد، تب، سردرد و شکمدرد. این بیماری همچنین به دلیل داشتن علائمی مثل سرفه و عطسه، گاهی با سرماخوردگی هم اشتباه گرفته میشود. اما بعد از گذشت دو سه روز از علائم عمومی، کمکم بروز بثورات پوستی یا ضایعات پوستی در فرد شروع میشود.
این پزشک متخصص بیماریهای عفونی ادامه میدهد: حتی ضایعات پوستی هم ممکن است فرد را به اشتباه بیندازد. چون سرخک هم یکی از علائمش ضایعات پوستی است. البته الگوی انتشار ضایعات پوستی آبلهمرغان کمک میکند که آن را از سایر بیماریهای با علائم تب و ضایعات پوستی تشخیص دهیم.
دبیر انجمن متخصصین بیماریهای عفونی ایران میگوید: الگوی انتشار ضایعات پوستی در آبلهمرغان که به شکل دانههای کوچک قرمز هستند، از تن فرد شروع میشود. بعد به پشت میرسد و بعد تدریجا صورت و بقیه بدن را فرا میگیرد. این ضایعات بهتدریج تغییر شکل میدهند و تبدیل به تاولهای کوچک میشوند. بعد زخم میشوند، بعد خشک میشوند و بعد میافتند. درضمن تا زمانی که آن زخمها خشک شوند و کامل بیفتند، این بیماری مسری است و میتواند بقیه را هم مبتلا کند.
دوره بیماری چقدر طول میکشد؟
ویروس آبلهمرغان یک دوره کمون دارد؛ یعنی دورهای که فرد با بیمارِ مبتلا تماس داشته ولی هنوز علائمی در او بروز نکرده است. این دوره ۱۰ تا ۲۱ روز طول میکشد. یعنی بین ۱۰ تا ۲۱ روز طول میکشد تا اولین علامت آبلهمرغان در فرد ظاهر شود. بعد از بروز تمام علائم معمولا ۱۰ روز طول میکشد تا دوره بیماری تمام شود.
به گفته رمضانی، فرد معمولا یک بار به آبلهمرغان مبتلا میشود و ابتلای دوباره در یک نفر رخ نمیدهد. البته در موارد نادری ممکن است برخی افراد به شکل خفیف مبتلا شوند اما بیماری در این افراد علائم بالینی ندارد. تاکید میکنم در موارد نادر، چون احتمال ابتلای مجدد بسیار پایین است.
این متخصص بیماریهای عفونی در پاسخ به این سؤال که آیا کودکان زیر ۵ سال به این ویروس مبتلا میشوند یا نه، میگوید: هر فردی که در تماس با فرد آلوده باشد، مبتلا میشود. حتی کودکان زیر ۵ سال. البته به جز کودکان زیر ۶ ماه که ایمنیشان را از مادر میگیرند.
راههای انتقال ویروس
ویروس آبلهمرغان از دو طریق تماس مستقیم با ضایعات پوستی فرد آلوده و از طریق ترشحات بینی فرد بیمار منتقل میشود. به گفته رمضانی، این بیماری درمان اختصاصی ندارد اما در صورت ابتلا بهتر است که فرد به پزشک مراجعه کند. چون اولا کودکان زیر ۵ سال معمولا دچار تب بالا میشوند و دوم این که همان طور که گفتم، تشخیص این بیماری از ویروسهای دیگر سخت و نیاز است که حتما پزشک بیمار را ببیند و تشخیص درست دهد.
این پزشک چند توصیه درباره افراد مبتلا میکند و میگوید: کودکان مبتلا به آبلهمرغان باید روزی یک بار دوش با آب ولرم بگیرند تا زخمشان عفونت نکند. چون ضایعات پوستی خارش زیادی دارند و گاهی کودک آن را میخاراند و دوش گرفتن کمک میکند تا زخمها عفونت نکند. درضمن ناخنهای کودک باید کاملا کوتاه باشند. همچنین کودک تا زمانی که علائم دارد، اصلا نباید در فضای عمومی حضور پید کند. نه در مدرسه و نه درمهدکودک و جاهای دیگر. چون در صورت حضور فرد مبتلا در یک مکان عمومی، تا بیشتر از ۹۸ درصد احتمالا ابتلا وجود دارد. حتی اگر تماس در فاصله زمانی کوتاهی اتفاق بیفتد.
آبلهمرغان درمان اختصاصی ندارد اما ...
رمضانی درباره درمان ویروس آبلهمرغان هم توضیح میدهد: این ویروس درمان اختصاصی ندارد و فقط برای گروههای خاص، زنان باردار و بیماران نقص ایمنی درمان اختصاصی دارد. مصرف آنتیهیستامین و خانواده آن در کاهش علائم بیماری کمککننده است. همچنین اگر کودک تب دارد، استامینوفن باید مصرف شود. مصرف ایبوپروفن برای کودک توصیه نمیشود. کودک با مصرف همین داروها، استراحت کردن، کمک کردن به آرام شدن کودک به خاطر خارش زخمها کمک میکند تا دوره بیماری به پایان برسد.
به گفته این متخصص بیماریهای عفونی، در موارد نادری بیماری در فرد شدید میشود و درگیری ریه یا درگیری مغزی پیدا میکند اما بسیار نادر است و در کودکان هم کم پیش میآید.
زونا همان آبلهمرغان است؟
رمضانی در پاسخ به این سؤال که آیا صحت دارد بیماری زونا شکل دیگری از آبلهمرغان است، بیان میکند: بله، زونا شکل تغییریافته آبلهمرغان است. درواقع ویروس آبلهمرغان این خاصیت را دارد که سالها داخل بدن و در یک سری غدد لنفاوی و ... به صورت نهفته باقی بماند. یعنی ویروس دیگر هیچ علائمی ندارد اما کاملا از بدن پاک نمیشود و نهفته در بدن فرد باقی میماند. تا این که عاملی مثل استرس، افزایش سن یا تضعیف سیستم ایمنی باعث فعال شدن آن ویروس میشود و این بار علائم بالینی آن شبیه آبله نیست و به آن زونا میگوییم.
این متخصص بیماریهای عفونی با اشاره به این که زونا، بیماریِ دوره بزرگسالی است و معمولا در سنین سالمندی مبتلا میکند، میگوید: ضایعات پوستی زونا کاملا متفاوت از ضایعات پوستی آبلهمرغان است. زونا نوع چشمی دارد که چشمها را درگیر میکند، زونای صورت داریم، زونای پشت و بالاتنه داریم. هر یک از اینها دردهای عصبی بسیار شدید و آزاردهندهای دارند.
۴۷۲۳۶
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903382